ARJAN EN EFI BIDDEN VOOR VOETBALTEAM PERSIBO IN INDONESIE!!
Toen we in Jayapura in Papua waren voor een serie evangelisatiediensten logeerden we in een riant hotel Swiss Bell met een adembenemend uitzicht over een groot meer!! Toen we na een schitterende maar intensieve evangelisatiedienst (kletsnat van het zweet) naar ons hotel werden gebracht, wilden we maar 1 ding: Douchen en droge kleren aan!! Er is een spreekwoord dat luidt: “Onze ongelegenheden zijn Gods gelegenheden”!
Dat ondervonden we opnieuw, want toen we in de lift stapten drukte ik op het verkeerde knopje. Toen de liftdeuren zich opende zag ik een knappe getinte jongeman staan met een gespierd lijf, gekleed in voetbalbroekje en T-shirt!! Ik dacht even: ‘Dit is een Engel des Heeren’….Met een brede glimlach zei hij mij gedag en vroeg waar ik vandaan kwam en hadden een zeer geanimeerd gesprek!! Ik vertelde hem, hij heet Victor, wat wij hier deden en toen hij er achter kwam dat we christenen zijn, zei hij dat hij ook een christen is!! Toen vertelde Victor dat hij uit Portugal komt en dat hij deel is van een elftal PERSIBO uit Bodjenagoro, een grote stad dicht bij Surabaya en dat ze met de hele club hier logeerden omdat ze de volgende dag een interland wedstrijd hadden in het grote stadion in Jayapura. Meer dan de helft van de spelers zijn christenen vertelde hij!! Waauw dacht ik! Ik wilde nu echt gauw naar m’n hotelkamer en voordat ik weg zou gaan, stelde hij voor om een selfie te maken van ons 2-een!! We noteerden elkaars gegevens in ons mobieltje en met ‘rode oortjes’ van excitement liep ik naar de juiste verdieping en de juiste kamer!! Eenmaal binnen, vertelde ik het hele relaas aan Efi en zagen dit als door de Heer geleid!!
EEN RUSTIGE ONTBIJTZAAL WORDT VERSTOORD!
De volgende morgen zaten Efi en ik rustig te ontbijten toen oneens het hele voetbalteam PERSIBO met hun coach luidruchtig naar binnen liepen. Ineens zag Victor ons en riep: “Hey guys this is a pastor and his wife from Holland, they are here for churchmeetings!! Toen kwamen ze naar ons toe gelopen om ons gedag te zeggen en met een brede glimlach begroetten we hen. Toen kwam er een speler naar me toe en zei: “Hello pastor, so awesome to see you”….Ik vroeg: “Ken jij mij dan”? En weet je wat hij letterlijk zei? “When you and your wife had a sundaymorning and a sundaynight service in a big GPDI church in Bodjenagoro, I came to the evening meeting…..AND WHEN YOU MADE AN ALTARCALL I WALKED TO THE FRONT TO SURRENDER TOTALLY TO GOD!! Ik wist niet wat ik hoorde, dit is ongelofelijk!!
Voordat de hele club de ontbijtzaal weer verliet kwam Victor bij me zitten en vroeg of Efi en ik die middag om 15.00 uur in een hotelsuite aanwezig wilden zijn tijdens een bidstond met de christenspelers en of Efi wat wilde zingen en ik een bemoedigend woord voor ze had!! Dat vonden we natuurlijk een hele eer en vertelde Victor dat we dat graag wilden!!
Toen we tegen 3 uur naar een hotelsuite liepen zaten binnen een aantal voetballers. Ze hadden de stoelen in een kringetje gezet. We begroetten de jongens hartelijk en vertelden hun dat we het supermooi vinden om even als medebroeders en zusters bij elkaar te zijn!!
Die jongen waar ik mee bid is Gerry, die vertelde mij dat hij in de avonddienst bij ons was en bij de altarcall ook naar voren liep voor een totale toewijding!
Toen we begonnen vroeg hun coach of iedereen even wilde voorstellen en wij dachten: ‘wat een heerlijk moment om met dit voetbalteam bij elkaar te zijn. Efi was het eerste aan bod en vertelde over haar christelijk geloof en haar bediening als zangeres en worshipleader!! Toen Efi begon te zingen ervoeren we de tegenwoordigheid van de Heilige Geest en toen Efi met begeleiding via haar tablet zong: “The goodness of God” genoot iedereen met volle teugen en sommigen pinkten een traantje weg!! Waauw. Daarna nam ik het over en vertelde dat de Heer mij als evangelist het mooiste beroep gegeven had!! En over een recent gevangenis optreden in Manado waar ruim 40 gedetineerden staande het zondaarsgebed baden en Jezus aannamen. Je kon een speld horen vallen. Toen dacht ik dat het goed zou zijn om ook hier in die hotelsuite een bekeringsoproep te doen. En prijst de Heer, toen we met elkaar baden ging er een arm omhoog en gaf een Iraniër. een moslim z’n hart aan Jezus. Toen ik met hem bad vroeg Efi of er een paar vrienden hun handen op z’n schouder wilden leggen!! Waauw!! Na het gebed begon iedereen te juichen en werd de kersverse broeder gefeliciteerd door z’n teamgenoten!! Glorie voor Jezus en vreugde in de Hemel!!
Het is zo waar: “Onze ongelegenheden zijn Gods gelegenheden”!! Dank U Heilige Geest voor Uw fantastische leiding!!
O ja, tegen het einde vroegen ze of ik voor hun wilde bidden en een zegen wou vragen voor de voetbalwedstrijd in het stadion van Jayapura en dat ze uiteraard zouden winnen. Terwijl we aan het bidden waren legde ik ze allemaal de handen op en zegende de mannen! Er werd ons nog een vrijkaartje aangeboden maar dat kwam niet goed uit vanwege onze eigen dienst!!
Toen we de volgende avond na onze meeting onze hotelkamer binnenliepen waren we zo benieuwd of PERSIBO gewonnen had en knipte gauw de TV aan!! En wat zagen we? PERSIBO HAD GEWONNEN MET 3-2!! HALLELUJA!!
Die jongen voor onder mij op z’n hurken met dat groene bandje gaf kort daarvoor z’n hart aan Jezus!
Aan het einde